Twee weken drijven: een tussentijdse balans

Ik heb enkele weken vakantie nu. Dat geeft me de tijd om 's morgens vroeg en/of 's avonds laat te gaan fotograferen. Tijd dus om gebruik te maken van de vergunningen die ik voorbije winter heb aangevraagd én gekregen om met de drijvende schuilhut in een aantal gebieden aan de slag te gaan. Bovendien is het in juli-augustus al behoorlijk druk wat vogeltrek betreft. Vooral de steltlopers komen vroeg op gang, maar tegelijkertijd zijn er nog een aantal lokale broedvogels die hun jongen verzorgen. Ik heb er al een aantal blogposts aan gewijd, maar ondertussen heb ik zoveel nieuwe beelden dat ik een tussentijds overzicht kan maken, een soort 'best of' van de voorbije weken. Van elke soort die m'n pad kruiste, plaats ik m'n persoonlijke favoriet met een beetje uitleg. De rest van de beelden kan je bekijken op m'n website.



Dodaars met jong. Bewust gekozen voor het tegenlicht omdat op die manier de ochtendnevel die uit het water opstijgt beter tot z'n recht komt.



Zomertaling juveniel. Eenden zijn in het algemeen lastig te benaderen met de drijfhut. Maar met juvenielen ligt dat vaak anders, die zijn vaak nog een beetje naïef. Gelukkig voor deze had hij van mij niks te vrezen, een uitgebreide fotosessie en ik liet hem verder rustig foerageren.



Blauwe Reiger in ochtendmist. De ochtendmist verbergt alle details en de grijzige reiger lijkt er deels in op te lossen. Toch werd de kop verlicht door de eerste zonnenstralen die toch door de mist heen braken.

Bonte Strandloper - adult zomerkleed. Een Bonte Strandloper in volledig zomerkleed op m'n eigen drijfplekje nabij de heide. Straf vond ik dat, ook het feit dat hij zich gewillig liet vastleggen in het licht van de ondergaande zon.

Groenpootruiter roepend. Ik had ze al wat vaker verwacht, maar de doortrek in het najaar is wat minder opvallend dan die in het voorjaar. Terwijl deze voor m'n hut zat, vlogen enkele soortgenoten over en begon de vogel luid te roepen. Enkele seconden later was hij vertrokken, het groepje achterna.

Haas. Een 'bijvangst', toen deze rustig langs de oever van het ven liep, liet ik de vogels even voor wat ze waren.

Drinkende Houtduif. Ben je rustig Waterrallen aan het fotograferen, komt er plots een Houtduif pal voor die Waterral postvatten!

Oeverloper. De meest gefotografeerde soort de voorbije weken. Alles kwam aan bod: een groep van 23 vogels, tegenlichtopnames, jagend achter een zwerm mugjes enz... Toch moet het nog beter kunnen want met fotografie ben je gelukkig nooit klaar.

Roepend Porseleinhoen. Een droomsoort van jaren eindelijk voor de drijfhut. En dan begint het beest in de vroege ochtend nog te roepen ook, natuurbeleving ten top!

Jong Waterhoen in ochtendlijk tegenlicht. Ik ben iets te laat begonnen om de opgroeiende jongen in alle stadia te fotograferen.

Juveniele Waterral. Een tijdje geprobeerd om Waterrallen te fotograferen. Uiteindelijk lukte het om zowel adulten als jongen vol en vrij in beeld te krijgen. Toch vind ik deze het mooist omwille van de Pitrus die hier weerspiegelt.

Watersnip in schrik-houding. Dagelijks krijg ik deze soort nu voor de lens en dat gaat nooit vervelen. Ik vind het één van onze mooiste steltlopers die vooral in zacht strijklicht tot z'n recht komt. Hopelijk krijg ik één van de komende dagen de volledige schrik-houding (mét volledig opengesperde staart) nog eens te zien.

Juveniele Wintertaling.

Witgatje in tegenlicht. Ook Witgatjes krijg ik dagelijks uitgebreid voor de lens. Het is lastig om er een opvallende opname van te maken. Met tegenlicht én kleine prooi in de bek vond ik het toch de moeite. De zon valt juist op de goede plek in zodat de twee donkere lijnen in het midden onderbroken worden.

En daar is de Waterral!

De voorbije twee weken bracht ik nogal wat ochtendlijke én avondlijke uurtjes door in de drijfhut. Eén van de doelen was het koppel Waterral dat er huist vastleggen in het perfecte licht. Lastig want Waterrallen zijn schuw en komen niet snel uit de begroeiing gelopen. En als ze dat al doen, zijn ze meestal heel snel weer weg. Daar komt nog bij dat dit koppel rondliep met 5 kleine jongen en dan zijn ze nog meer op hun hoede. Er kruipt dus veel tijd in, maar de voldoening is groot wanneer het dan toch eens lukt.
Gisteren had ik maar een uurtje tijd, maar ik hoorde al snel de typische contactroepjes tussen ouders en jongen. Het geluid kwam uit een moerassig stukje met veel opslag van Watermunt. Na een halfuurtje wachten kwam één van de adulte vogels perfect poseren in prachtig avondlicht. En meer nog, er kwam ook heel even één van de jongen een kijkje nemen.
Opdracht volbracht? Mmmh, half want alles kan natuurlijk beter en dat is het geweldige aan deze hobby, niets is ooit compleet! Dus volgende keer graag een nog rustigere achtergrond, de volledige scherpte op zowel de adult als het jong en vooral: dat hij die stretchpose nog eens wil herhalen, maar dan helemaal vrijstaand!